وبلاگ فیزیک رامان

این پدیده را چاندرا سخار ونکتا رامان ،فیزیکدان هندی درسال 1928

کشف کرد.وقتی نور از یک اتم یا مولکول پراکنده می شود بیشتر

فوتون ها کشسان پراکنده می شوند(پراکندگی ریلی).

این فوتون ها انرژی،بسامد و طول موج یکسانی با فوتون های فرودی

دارند.ولی نسبت کمی از فوتون ها (تقریبا یک فوتون از ده

 میلیون) با طول موج متفاوت (و معمولا کمتری) پراکنده می شوند.

تاریخچه در سال 1922 رامان نخستین مقا له خود را در این باره به

نام پراکندگی مولکولی نور منتشر کرد.او سر انجام با کمک

همکارانش تابشی را که به نامش نامگذاری  شد کشف کرد.این پدیده

نخستین بار در سال 1928 توسط دو گروه مستقل (که رامان هم عضو

یکی از آن ها بود)در آزمایشگاه گزارش شد .رامان به خاطر این کشف

جایزه نوبل فیزیک سال 1930را از آن خود کرد.

پديده پراکندگي رامان، داراي علامت ضعيفي است. به همين دليل تا

سال 1982 اين پديده شناخته نشده بود. البته بايد خاطر نشان نمود

که چندين سال قبل از کشف پديده پراکندگی رامان، پراکندگي نور

به وسيله جامدات، مايعات و گازهاي شفاف مورد بررسي قرار گرفته

بود. چند ماه پس از کشف رامان، فيزيکدانان روسي به طور مستقل

در زمينه وجود اين اثر در بلورها به نتايج جالبي دست يافتند و اين

پديده را به جاي اثر رامان، پراکندگي مرکب ناميدند.فیزیک حاکم بر

پراکندگی رامان برهم‌کنش نور با ماده در ناحيه زير قرمز مي‌تواند به

دو صورت جذب و پراکندگي انجام گيرد. اين دو پديده اساس شناسايي

و اندازه‌گيري ترکيبات به دو روش طيف نورسنجي جذبي زيرقرمز و

پراکندگي رامان را تشکيل مي‌دهند.