ایستگاه فضایی در خطر
براساس گزارش فاکسنیوز، ناسا اعلام کرد عملیات جایگزین کردن دو واحد پمپ در سیستم خنککننده ایستگاه فضایی به دو فضانورد و سه راهپیمایی فضایی نیاز خواهد داشت و اولین این راهپیماییها نیز باید روز شنبه انجام شود.

براساس گزارش فاکسنیوز، ناسا اعلام کرد عملیات جایگزین کردن دو واحد پمپ در سیستم خنککننده ایستگاه فضایی به دو فضانورد و سه راهپیمایی فضایی نیاز خواهد داشت و اولین این راهپیماییها نیز باید روز شنبه انجام شود.

به گزارش ایرنا، این کاوشگر Gaia نام دارد و مهمترین ماموریت آن بررسی یک میلیارد جرم فضایی و ستارههای کهکشان راه شیری است.
قرار است این کاوشگر بدون سرنشین در ماموریت پنج ساله خود یک نقشه کهکشانی دقیق سه بعدی تولید کند.
جرم کاوشکر Gaia حدود 2030 است و ساعاتی پیش از فرانسه پرتاب شده است.

بیگ بنگ: تیمی از ستارهشناسان با همکاری یک دانشمند ایرانی موفق به کشف دورترین کهکشان جهان در فاصله 30 میلیارد سال نوری با زمین شدند. برای اینکه نور این کهکشان به ما برسد 13.1 میلیارد سال در سفر بوده است و به دانشمندان کمک می کند دوره ای که بلافاصله پس از بیگ بنگ شکل گرفت را درک کنند. این کهکشان دور با استفاده ازتلسکوپ فضایی هابل کشف شده است و فاصله آن توسط رصدخانه زمینی کک در هاوایی تأیید شده است.
تصویری که تلسکوپ فضایی هابل از دور ترین کهکشان جهان ( z8_GND_5296 ) گرفته شده است. ستاره شناسان معتقدندکه یکی از اولین کهکشانها، پس از بیگ بنگ را مشاهده می کنند.
بیگ بنگ: بر اساس یافته های گروهی از دانشمندانِ نظری در دانشگاه ملبورن و RMIT در سال 2012، آغاز جهان نباید بصورت بیگ بنگ مدلسازی شود، بلکه بیشتر از آن باید مشابه با آبی مدلسازی شود که در حال تبدیل شدن به یخ است؛ این یافته می تواند درک مان از ماهیت جهان را به طور قابل توجهی تغییر دهد. نکته ی کلیدی که پیشنهاد کردند را می توان در ترک و شکاف های تمامی بلورها کشف کرد.
براساس گزارش میلآنلاین، آکادمی سلطنتی علوم سوئداعلام کرد روز گذشته نتوانسته از طریق تلفن پیتر هیگز را یافته و خبر خوش برد جایزه نوبل را به او اعلام کند زیرا ظاهرا هیگز خود را جایی مخفی کردهاست!

• شیرها هفته بعد از کامل شدن ماه، دفعات بیشتری به شکار میروند و جانوران بیشتری را میکشند. ساعات اولیه شب در طول این هفته از هر زمان دیگری تاریکتر است و شیرها نیز در آن ساعات از هر زمان دیگری گرسنهتر هستند.

براساس گزارش وبسایت نوبل، کمیته نوبل پیتر هیگز و فرانسوا انگلرت را به صورت مشترک به عنوان برندگان نوبل فیزیک سال 2013 اعلام کرد. این جایزه به خاطر کشف نظری مکانیزمی که به درک بشر از منشا ذرات بنیادین بوزون هیگز منتهی شد و همچنین کشف این ذرات پیشبینی شده در برخورددهنده بزرگ هادرون و آشکارساز اطلس، به این دو فیزیکدان اهدا شدهاست.

براساس گزارش NBC، ویهجر 1 که اکنون در فاصله بیش از 18 میلیارد کیلومتری از زمین قرار گرفته، هنوز از فضای میانستارهای با خانه تماس میگیرد و تصویر جدید ناسا این امواج رادیویی از تماس ویهجر با زمین را به شکل نقطه آبی کمرنگی در میان وسعت بینهایت فضای تاریک به نمایش گذاشتهاست.
ناسا تصویر امواج رادیویی ویهجر1 را که توسط تلسکوپهای رشته ای رادیویی VLBA رصد شدهاند را به مناسبت خروج این فضاپیما از مرز منظومه شمسی منتشر کردهاست.

به گزارش مهر، موسسه علوم تلسکوپ فضایی در بالتیمور اعلام کرد: تخمین زده میشود 160 هزار خوشه کروی مانند زنبور درون یک هسته پرازدحام از کهکشانها موسوم به "آبل 1689" حضور دارند.
در مقام مقایسه باید گفت: کهکشان راه شیری میزبان 150 خوشه ستارهای است.

به گزارش ایسنا، با کمک این نقشه سه بعدی، ساختار بادام زمین هسته کهکشان راه شیری به همراه یک نوار دراز و ساختار X شکل دیده میشود.
این نقشه سه بعدی نشان میدهد، کهکشان راه شیری در اصل یک دیسک خالص از ستارگان است که پیش از شکل گیری در وضعیت کنونی (هسته بادام زمینی شکل) در یک نوار باریک شکل گرفته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، بالون طراحی شده دانشمندان از نزدیکی چستر به فضا پرتاب شد و دربرگیرنده میکروسکوپهایی بود که وقتی بالون به ارتفاع 22 و 27 کیلومتری رسید فعال شده و بررسی خود را آغاز میکرد.
این بالون نزدیکی ویکفیلد سالم فرود آمد.
دانشمندان پس از فرود این بالون کشف کردند که تکهای دیاتوم (گروهی از آغازیان) و موجودات بیولوژیکی نامتعارفی از استراتوسفر به دست آوردهاند که همه آنها بزرگتر از اندازهای بوده که بتوان گفت متعلق به سیاره زمین هستند.

به گزارش ایسنا، زحل مطمئنا یک سیاره سلطنتی است که با هزاران حلقه باریک زیبا در اطرافش به عنوان جواهرات آراسته شده و از آن به عنوان جواهر منظومه شمسی برده میشود.
10 واقعیت جالب ناگفته در مورد سیاره زحل
- از آنجایی که سیاره زحل بیشتر از گاز ساخته شده و هلیوم در آن بیشترین سهم را دارد، انسان نمیتواند مانند زمین بر روی آن بایستد.
- حلقههای زحل، غولپیکر اما نازک هستند. جالب است بدانید که حلقههای اصلی این سیاره میتوانند در فاصله بین زمین و ماه گسترده شوند اما ضخامت آنها کمتر از یک کیلومتر است.

به گزارش ایسنا، دادههای تصویربردار مغناطیسی و لرزهنگاری خورشیدی بر روی رصدخانه دینامیکی خورشیدی ناسا نشان داده که مواد این ستاره به جای گردش به شکل یک چرخه ساده جریان به سمت قطبها در نزدیکی سطح خورشید و سپس دوباره به خط استوا، از یک لایه دوتایی گردش برخوردار است.
این یافتهها میتواند به بهبود پیشبینیها در مورد شدت دوره خورشیدی بعدی کمک کند.

این یافتهها که توسط مدارگرد هندی چاندرایان -1 به دست آمده نشان دهنده نخستین تشخیص این نوع آب از مدار ماه است.
تحقیقات پیشین روی نمونههای ارسال شده توسط برنامه اکتشافی آپولو، وجود آب ماگمایی را بر روی ماه نشان داده بود.
ناسا طی بیانیهای اعلام کرد: دانشمندان با استفاده از دادههای تجهیزات "نقشه بردار معدن شناسی ماه" (M3) بر روی فضاپیمای چاندرایان -1 سازمان تحقیقات فضایی هند، از راه دور، آب ماگمایی یا همان آبی که منشا آن اعماق درونی ماه است را بر روی سطح تنها قمر زمین شناسایی کردهاند.

به گزارش ایرنا، به دلیل وجود فشارهای خرد کننده، بادهای بسیار قوی و ابرهای اسیدی در سطح سیاره زهره، تا کنون هر کاوشگری به این سیاره فرستاده شده است، نتوانسته بیش از چند ساعت به کاوش بپردازد.
حالا ناسا سفارش ساخت کاوشگری را داده است که میتواند در محیط طاقت فرسای سیاره زهره با عبور از سطح آن به کاوش بپردازد.
این کاوشگر که (Zephyr) نام دارد، برای فعالیت با قدرت بسیار کم طراحی شده و امکان حمل دستگاههای الکترونیکی را دارد . این دستگاهها میتوانند در درجه حرارت ۴۵۰ درجه سانتی گراد فعال باشند.


دانشمندان ناسا و ماموریت کاسینی رویداد "دست تکان دادن به سیاره کیوان"
را در 19 ژوئیه 2013 به اجرا درآوردند. ناسا از هر کسی در کره زمین خواست
که بیرون برود و به سوی سفینه کاسینی دست تکان دهد که دوربینش را به سوی
کره زمین گرفته بود تا رشتهای از تصاویر برای ساختن یک موزائیک بزرگ از
سیستم کیوان بگیرد.

براساس گزارش NBC، ناسا اعلام کرد طی رویدادی که هر 11 سال یکیار رخ میدهد،تا چند ماه آینده دو قطب میدان مغناطیسی خورشید جابهجا
خواهند شد. این جابهجایی قطبها نشانهای از دوران اوج چرخه 11 ساله
خورشید است و همچنین نشان میدهد خورشید در میانه راه نقطه بیشینه یا نقطه
اوج چرخه آبوهوایی خورشیدی است. ناسا روز دوشنبه با انتشار تصاویری ویدیویی جابهجایی قطبهای مغناطیسی خورشیدی را تشریح کرد.
به گفته تاد هوکسما مدیر رصدخانه خورشیدی ویلکاکس در دانشگاه استنفورد، تا این جابهجایی بزرگ سه تا چهار ماه بیشتر باقی نماندهاست،تغییری که میتواند اثرات موجگونهای در سرتاسر سامانه خورشیدی از خود به جا بگذارد.
با وقوع جابهجایی، صفحه جریان، سطحی که از مرکز خورشید به شعاع میلیاردها کیلومتر از خود تشعشع ساطع میکند، بسیار مواج خواهد شد و زمین که در مدار خورشید در حرکت است در میان این امواج قرار خواهد گرفت و متناسب با موقعیت زمین در میان این امواج،ممکن است آبوهوای فضایی اطراف زمین طوفانی شود.

کیهانشناسان با مشاهدهی سرخگرایی گسیلی کهکشانها، چنین نتیجه گرفتند که فضازمان در حالِ انبساط بوده و به همین دلیل کهکشانهایی که در دلِ فضازمان جای گرفتهاند نیز در حالِ دورشدن از یکدیگر هستند. همچنین میزانِ این سرخگرایی برای کهکشانهای دورتر، بیشتر است. کیهانشناسان از این مشاهده نیز چنین برداشت کردند که انبساطِ کیهان به صورت شتابدار است. اما یک کیهانشناس به تازگی چنین پیشنهاد کرده که شاید جرمِ متغیرِ ذرات بتواند سرخگراییِ دیدهشده در کهکشانهای دوردست را توضیح داده و روشن کند که چرا چنین به نظر میرسد که کهکشانهای دوردست به صورتِ شتابدار از ما دور میشوند.
کیهان با انفجاری زاییده شد و تاکنون در حالِ انبساط بوده است. این نمایی رایج است که برای نزدیک به یک قرن، تصویری از کیهانِ پیرامون ما ارائه کرده است. اما یکی از کیهانشناسان به تازگی تفسیری اساساً متفاوت از رویدادهای پیرامونِ ما معرفی کرده که در آن، کیهان به هیچ روی در حالِ انبساط نبوده و نیست.
کریستوف وِتریچ (Christof Wetterich) فیزیکدانی نظری از دانشگاهِ هیدلبرگ در آلمان، در مقالهای که در سروِرِ پیشازچاپِ arXiv منتشر کرده، کیهانشناختیِ متفاوتی را ابداع کرده که در آن، کیهان در حالِ انبساط نیست، اما جرمِ همهچیز پیوسته در حالِ افزایش است. چنین تفسیری میتواند فیزیکدانان را در درکِ بهترِ مطالبِ سخت همچون تکینگیِ شناختهشدهی بیگ بنگ، یاری کند.
اگرچه هنوز زمان لازم است تا این مقاله به دقت بازبینی شود، اما هیچیک از فیزیکدانانِ متخصص در این زمینه که با مجلهی Nature در تماس بودهاند اشتباهِ آشکاری در این ایده ندیده و آن را رد نکردهاند، حتی برخی پیگیریِ این ایده را کاری ارزشمند توصیف کردند. هانگشِنگ زائو (Hongsheng Zhao) کیهانشناسی از دانشگاهِ سنت اندروزِ انگلستان میگوید: «پژوهش و کاوش دربارهی این تفسیرِ جایگزین، کاری جذاب است. رویکردِ موشکافانهی شخصی که این ایده را پرورده برای سرگرمکردنِ یک فیزیکدان، کافی به نظر میرسد».
براساس گزارش NBC، سیاره GJ504b چندین برابر بزرگتر از سیاره مشتری است، از این رو شاید بسیار عظیم به نظر بیاید، اما حقیقت این است که این سیاره یکی از کوچکترین سیارههای فراخورشیدی است که تاکنون توسط تلسکوپها رصد شدهاست.
این سیاره گازی چهار برابر بزرگتر از سیاره مشتری است و نسبت به ستاره میزبانش، GJ504 فاصله بسیار زیادی دارد. رصد این سیاره برای تلسکوپ سوباروی ژاپنیها موفقیت بزرگی محسوب میشود، تلسکوپی که تصاویر کشف این سیاره را در سال 2011 به ثبت رسانده است.

به گزارش ایسنا، ستارههای نوترونی چگالترین اجرام در کائنات محسوب میشوند؛ این ستارگان ابر پر جرم زمانی شکل میگیرند که دو ستاره نوترونی در یک سیستم دو دویی با یکدیگر ادغام شده و یک ستاره واحد تشکیل میدهند.
ستاره پر چگال نوترونی مدت زیادی دوام نداشته و عمر کوتاه آن با تبدیل ناگهانی به یک سیاهچاله پایان میپذیرد؛ این فرو ریختن و تبدیل شدن به سیاهچاله میتواند یکی از درخشانترین انفجارها در کائنات را ایجاد کند.

براساس گزارش نیوساینتیست، نور به عنوان سریعترین پدیده جهان برای مدتی قابل توجه، یعنی برای یکدقیقه، در مسیر خود متوقف شده و رکوردی باورنکردنی را به ثبت رساند. این درحالی است که نور در مدت یکدقیقه میتواند 18 میلیون کیلومتر مسافت را بپیماید، یعنی مسافتی برابر 20 سفر به دور ماه.
به گفته توماس کرائوس محقق دانشگاه سن اندروز در بریتانیا یک دقیقه برای توقف نور زمان بسیار بسیار زیادی است، و این رکورد موفقیت بزرگی برای فیزیکدانان به شمار میرود. چنین قابلیتی میتواند امکان استفاده از ارتباطات کوانتومی ایمن در مسافتهای طولانی را به وجود آورد.

آیا شما در روز جمعه به سیاره زحل لبخند زدید؟ فضاپیمای کاسینی تصویر شما و هر کس دیگری بر روی زمین را از فاصله ی ۸۹۸،۴ میلیون مایل ( ۱٫۴۴ میلیارد کیلومتری ) دورتر از زمین به ثبت رسانده است.
این عکسی رنگی کامپوزیت ساخته شده از تصاویر خامی است که تاکنون به دست آمده، عکس کاسینی در طول موج مرئی به رنگ قرمز، سبز و آبی است. برخی از لکه های درخشان ستارگان در اطراف پس زمینه عکس بعلت ذرات پر انرژی، بصورت دیجیتالی حذف شده است.
ماه نقطه روشن درست زیر و سمت چپ زمین دیده می شود.
به گزارش ایرنا، این قمر که بسیار کوچک است و توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شده چهاردهمین قمر نپتون است و تنها ۱۹ کیلومتر قطر دارد.
نپتون دورترین سیاره از خورشید است و ناسا نام قمر جدید را اس ۲۰۰۴ ان.۱ گذاشته است که حدود ۱۰۰ میلیون بار کوچکتر از ستارههایی است که با چشم غیر مسلح میتوان آنها را دید.
این قمر در بررسیهای ستاره شناسان بر روی ۱۵۰ تصویر گرفته شده توسط تلسکوپ هابل بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ شناسایی شده است.
مارک شوالتر از موسسه ستی در کالیفرنیا روز اول ژوئیه در حالی که سرگرم بررسی کمانهای ضعیف نور در اطراف نپتون بود این قمر را کشف کرد.

براساس گزارش NBC، اولین راهپیمای فضایی ایتالیا، پارمیتانو پس از اینکه کیسه آب آشامیدنی او دچار نشت شده و نیم لیتر آب را به درون کلاهخود مخصوص راهپیماییاش وارد کرد، تجربه بسیار سخت و ترسناکی را پشت سر گذاشت.
پس از نشت آب پارمیتانو توانایی صحبتکردن، شنیدن و دیدن را به واسطه اینکه آب تمامی درون کلاهش را پر کردهبود، از دست داد از این رو وی از ایستگاه نیز جدا شد اما دوباره توسط دیگر فضانوردان به درون ایستگاه کشیده شد. نشت به اندازهای شدید بود که این فضانورد ایتالیایی از همکارانش درخواست کرد او را به درون ایستگاه بازگردانند.

به گزارش ایسنا، پیدا کردن سیارات فراخورشیدی به قدری آسان شده است که اخترشناسان هربار با بررسی بخشی از کائنات میتوانند یک یا چند سیاره جدید کشف کنند.

تحلیل این موضوع امکان اندازهگیری میدان مغناطیسی را در نواحی آرام و به دور از CME فراهم میکند.
درک این میدان میتواند چگونگی اثرگذاری تخلیه جرم تاج خورشیدی بر زمین را پیشبینی کند.
با استفاده از دادههای Hinode، یکی از ماهوارههای رصدکننده خورشید، محققان شاید یک معمای 70 ساله را حل کرده باشند.
معمای موجود این پرسش را مطرح میکند که چرا تاج احاطهکننده خورشید بسیار داغتر از سطح آن است.

به گزارش مهر، ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل این سیاره را که از آن با عنوان " HD 189733b" یاد میکنند، کشف کردهاند، رنگ این سیاره چون زمین از فضا آبی لاجوردی است.
اما پس از صحبت از رنگ این سیاره، تمام شباهتهای آن با زمین خاتمه می یابد.
این سیاره یک غول گازی بزرگ است که دور مدار یکی از ستارگان میزبان نزدیک به خود میچرخد و اتمسفر آن نیز دارای دمای بالای یک هزار درجه سانتیگراد است.


تلسکوپ فضایی هابل این تصویر از این پروانه غبارآلود را در سال 2009 گرفته است.