نشست علمی ذره هیگز و فیزیک ذرات در عصر جدید برگزار می‌شود

نشست علمی انجمن ترویج علم ایران با محوریت "ذره هیگز و فیزیک ذرات در عصر جدید" اول مرداد 91 برگزار می‌شود.

نشست علمی انجمن ترویج علم ایران با همکاری موزه علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران با موضوع " ذره هیگز و فیزیک ذرات در عصر جدید" با حضور دکتر حسام الدین ارفعی، استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و پژوهشگاه دانش‌های بنیادی فردا یکشنبه اول مرداد از ساعت 14 تا 15 برگزار می شود.

این نشست در خیابان ولیعصر، بالاتر از پارک ساعی، بن بست یاس،پلاک 7، موزه علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شود و شرکت برای عموم آزاد است.

کشف یک سیاره فراخورشیدی جدید با فاصله 33سال نوری از زمین

ستاره شناسان اعلام کردند که یک سیاره جدید با فاصله سی و سه سال نوری در صورت فلکی شیر کشف کرده اند که کوچکتر از زمین است و دور یک ستاره کوتوله کم نور درحال حرکت است.

به گزارش خبرگزاری مهر، درحالی که دانشمندان از سال 1995 وجود 700 سیاره فراخورشیدی را مورد تصدیق قرار داده اند که برخی از آنها بسیار بزرگ تر از مشتری هستند، اما براساس اظهارات محققان دنیای جدیدی که تازه آنها پیدا کرده اند تنها 8368 هزار کیلومتر قطر دارد که این میزان حدود دو سوم اندازه زمین است.

کیوی استیونسون محقق دانشگاه مرکز فلوریدا که این تیم تحقیقاتی را هدایت کرده است، گفت: تاکنون محققان سیاره هایی را مشاهده کرده اند که در تیررس ابزارهای آنها قرار داشتند، چرا که مشاهده سیاره هایی در ابعاد مشتری کار ساده ای است، اکنون ما مرزهایی را که تلسکوپ ما می تواند مشاهده کند را کنار زده و فراتر از آن را نگاه می کنیم.

ادامه نوشته

تولید انرژی پاک از گداخت هسته ای/ مشارکت ایرانیان در پروژه بین المللی

رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما با اشاره به مشارکت ایران در پروژه ساخت نیروگاه گداخت هسته ای برای تولید انرژی پاک گفت: در این راستا محققان ایرانی در کنار پژوهشگران 7 کشور تحقیقاتی در زمینه گداخت هسته ای اجرایی کردند.

دکتر محمود قرآن نویس در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به جزئیات این پروژه به نام ایتر (ITER) افزود: پروژه ایتر پروژه ای در زمینه ایجاد نیروگاه گداخت هسته ای است که در فرانسه در دستور کار قرار دارد و در آن محققان کشورهای مختلفی مشارکت دارند.

ادامه نوشته

زمین تا صد سال دیگر میزبان بیگانگان فضایی می‌شود

بر اساس یک پیش بینی علمی در کمتر از صد سال دیگر بیگانگان فضایی به زمین می آیند

ژوسلین بل برنل در کنفرانس یوروساینس دوبلین گفت: ما نشانه‌هایی از حیات در دیگر سیاره‌ها را مشاهده کردیم و احتمال زیادی می‌دهیم طی قرن بعد با موجودات هوشمند فضایی مواجه شویم.

پس از این سخنرانی یکی از حضار از وی سوال کرد: "ما چقدر آمادگی برخورد و مواجه با آنها را داریم؟ باید با آنها چه کنیم؟ از آنها در باغ وحش نگهداری کنیم؟"

او در پاسخ به این سوال گفت حتی اگر آنها را ببینیم مدت زیادی طول خواهد کشید تا بتوانیم از طریق امواج رادیو یا لیزر با آنها ارتباط برقرار کنیم.

ادامه نوشته

شلیک قدرتمند‌ترین پرتو لیزری

قدرتمند‌ترین شلیک لیزری در تاریخ در اوایل ماه جاری در مجتمع ملی احتراق آمریکا، NIF، به منظور تکمیل مطالعات برای تولید انرژی گداخت هسته‌ای در کالیفرنیا انجام شد.

در تاریخ پنجم جولای محققان در مرکز NIF با ترکیب 192 پرتو لیزری پالسی از لیزر فرابنفش با انرژی برابر 500 تریلیون وات برق به وجود آوردند،‌ انرژی که هزار برابر بیشتر از کل مصرف برق در ایالات متحده آمریکا است.

شلیک چنین پالس لیزری قدرتمندی در این مرکز مطالعاتی در لابراتوار ملی لارنس لیورمور لحظه‌ای تاریخی به شمار می‌رود،‌ سیستم آزمایش لیزری که تلاش دارد با استفاده از واکنش گداخت هسته‌ای،‌ فرایندی که در بمب‌های هیدروژنی رخ می‌دهد،‌انرژی پاک تولید کند.

ادوارد موسس مدیر NIF می‌گوید دسترسی به این انرژی کاملا امکان‌پذیر است و دانشمندان قدم‌های بسیار بزرگی را در راستای تولید انرژی گداختی پاک برداشته‌اند.

ادامه نوشته

تأثیر فعالیت‌های خورشیدی بر انسان

رئیس مرکز تحقیقات اختر فیزیک مراغه با بیان اینکه در حال حاضر زمین با فعالیت خورشیدی مواجه است، گفت: بر اثر توفان‌های مغناطیسی فعالیت‌های خورشیدی و آزاد شدن انرژی زیاد آن، سپر مغناطیسی زمین تضعیف و دمای هوا افزایش می‌یابد

دکتر علی عجب شیری زاده، فعالیت‌های خورشیدی را شامل 3 نوع مختلف دانست و افزود: این سه نوع فعالیت شامل فعالیت خورشیدی (Solar Activity) ، "ژئو مغناطیسی" و تابش‌های کیهانی می‌شود.

رئیس مرکز تحقیقات اختر فیزیک مراغه به نحوه عملکرد هر یک از این فعالیت‌ها اشاره کرد و توضیح داد: فعالیت خورشیدی که معمولا با SA یا Solar Avtivity نشان داده می‌شود، 11 سال طول می‌کشد. این فعالیت منبعث از فعالیت درونی خورشید است.


ادامه نوشته

تولد یک ستاره

با استفاده از اشعه ایکس سه تلسکوپ فضایی، لحظه هیجان انگیز تولد یک ستاره، درست هنگامی که با سرعت اطراف خودش می‌چرخد و انفجارهای قدرتمند و طولانی مدت در آن رخ می‌دهد، ثبت شد

این ستاره نوزاد که اوریونیس V1647 نام دارد به عنوان یک پروتواستار یا نسخه ابتدایی و تکامل نیافته ستاره شناخته شده و از گاز و گرد و غبار تشکیل شده است.

این ستاره در فاصله 1300 سال نوری در سحابی مک نیل قرار دارد.

ستاره V1647 روزی یک بار می‌چرخد و سرعتش حدودا 30 برابر گردش خورشید است.

این ستاره برای اولین بار در سال 2004 شکل گرفت اما سال 2006 خاموش شد. اما مجددا در سال 2008 فعال شده و از آن موقع تاکنون فعال است.

در یک بررسی اخیر، سه تلسکوپ اشعه ایکس از ناسا، ژاپن و اروپا به ترتیب با نام‌های چاندرا، سوزاکو و ایکس ام ام نیوتون از تشعشعات این ستاره تازه متولد شده تصویربرداری کرده‌اند.

پنجمین قمر کشف شده در حال گردش بدور پلوتو

یک قمر پنجم نیز در حال گردش بدور پلوتو کشف شده است. این قمر در اوایل همین ماه در عکس هایی که تلسکوپ فضایی هابل حین آماده سازی برای پرواز برنامه ریزی شده سال 2015 ماموریت "افق های نو" پلوتو گرفته بود، کشف شد. در تصویر بالا وضعیت کنونی این قمر به عنوان تنها یک نقطه کوچک در روی صفحه رادار دیده می شود که دور این سیاره کوتوله حرکت می کند، و این در حالی است که کل منظومه پلوتو نیزبه آرامی بدور خورشید می گردد. عنوان موقت این قمر S/2012 (134340) 1 یا به تنهایی P5 (به عنوان لقب) تعیین شده است. طول آن حدود 15 کیلومتر تخمین زده شده و احتمالا بیشتر از یخ آب تشکیل شده است. پلوتو به عنوان تنها جرم مشهور منظومه شمسی باقیمانده که هرگز توسط هیچ کاوشگر ساخت دست بشر ملاقات نشده است، و به همین دلیل منشا و جزئیات ظاهری آن اکثراً ناشناخته باقیمانده اند.

سحابی جبار: نمایی از هابل

سحابی جبار: نمایی از هابل

25 تیر (15 July)

 

گردباد برجیسی

این عکس چیست؟ یک کشت میکروبی در یک ظرف پتری که خراب شده است؟ یا یک غذای مانده که کپک زده است؟

saturn

نه، این تصویر هیچکدام اینها نیست... این تصویر تمام رنگ را سفینه فضایی کاسینی ناسا هنگام عبور از کناره قمر تیتان سیاره مشتری یا برجیس در 27 ژوئن 2012 گرفته است. این تصویر که از قطب جنوب این قمر گرفته شده است یک توده گازی در حال پیچش به دور خود در اتمسفر این سیاره است.

به نظر می‌رسد این گردباد یک چرخش کامل را در 9 ساعت کامل می‌کند، در حالیکه حدود 16 روز طول می‌کشد تا قمر تیتان یک بار به دور محور خود بچرخد.

حساس‌ترین آشکارساز ماده تاریک در یک معدن قدیمی طلا

حساس‌ترین آشکارساز ماده تاریک در یک مقر جدید داخل یک معدن قدیمی طلا در آمریکا مستقر شد

دانشمندان اظهار می‌دارند وقتی که این آشکارساز ماده تاریک کار خود را اواخر امسال آغاز کند، می‌تواند یکی دیگر از پیشرفت‌های مهم را در عرصه مطالعه جهان در همان ابعاد و اندازه کشف ذره بوزون هیگز توسط دانشمندان سرن رقم بزند.

تام شات استاد فیزیک دانشگاه کیس وسترن رزرو که روی آشکارساز زیرزمینی زنون (LUX) کار می‌کند گفت: کشف ماده تاریک مسئله مهمی محسوب می‌شود، اگر آن را پیدا کنیم به پیشرفت بزرگی در زمینه درک فیزیک رسیده‌ایم.

ادامه نوشته

شعله خورشیدی 24 تیر به زمین می‌رسد

یک شعله خورشیدی(solar flare) که به سطح خورشید فوران کرده بود اکنون کره زمین را هدف گرفته است.

این شعله امواجی از پلاسمای خورشیدی را با سرعت 1400 کیلومتر بر ثانیه به زمین فرستاده است.

بر اساس پیش بینی دانشمندان، شعله خورشیدی ساعت 7 صبح روز شنبه 14 ژوئیه برابر با 24 تیر به‌وقت اروپای مرکزی به زمین می رسد.

سرفه ستاره‌ای

ستاره "یو زرافه" (U Camelopardalis) یا به طور مخفف "یو کم" (U Cam) ستاره‌ای است که عمرش روبه پایان است.

هنگامی که سوخت ستاره‌ها به پایان می‌رسد، حالتی ناپایدار پیدا می‌کنند. هر چند هزار سال در ستاره "یو کم" لایه‌ای از گاز هلیوم در اطراف هسته ستاره به هم می‌پیوندد، و به صورت غلافی تقریبا کروی از ستاره به بیرون فرستاده می‌شود.گاز بیرون‌رانده شده در آخرین فوران این ستاره در این تصویر به صورت حباب محوی از گاز در پیرامون ستاره دیده می‌شود.

ستاره "یو کم"نمونه‌ای از ستاره‌های کربنی است؛ اتمسفر این نوع نادر ستاره‌ها بیش از اکسیژن حاوی کربن است. به خاطر جاذبه سطحی پایین ستاره معمولا به طور معمول تا نیمی از توده یک ستاره کرنبی ممکن است در نتیجه بادهای قدرتمند ستاره‌‌ای از دست برود.

star

ستاره "یو کم" که در صورت فلکی "زرافه"، نزدیک به قطب شمال سماوی قرار دارد، بسیار کوچکتر از آن است که در این تصویر تلسکوپ هابل به نظر می‌رسد.

در حقیقت، اگر اندازه واقعی ستاره ملاک باشد، این ستاره را درون یک پیکسل منفرد در مرکز این تصویر جای خواهد گرفت. اما درخشندگی آن در حدی هست که گیرنده‌های دوربین اشباع شود و ستاره بسیار بزرگتر از حدی به نظر رسد که واقعا هست.

این غلاف گاز که هم بزرگتر و هم محوتر از ستاره پدری‌اش است، در تصویر هابل به صورت جزئیات درهم‌بافته‌ای دیده می‌شود. این پدیده اغلب کاملا نامنظم و ناپایدار است، اما غلاف گازی که از ستاره "یو کم" تقریبا به طور کامل کروی است.

تصویر ام‌ آر آی‌ از خورشید و نظریه انتقال حرارت

تیمی از محققان، موفق به تولید یک تصویر ام‌آرآی از حرکات پلاسمای داخلی خورشید شدند که چگونگی انتقال حرارت از عمق این ستاره به سطح آن را نشان می‌دهد

نتیجه این پژوهش که که توسط محققان دانشگاه نیویورک، پرینستون، موسسه مکس‌پلانک و ناسا انجام شده، درک ما را کاملا در مورد چگونگی انتقال گرما از درون خورشید تغییر داده و توضیحات موجود در مورد شکل‌گیری لکه‌های خورشیدی و ایجاد میدان مغناطیسی را به چالش خواهد کشید.

حرارت خورشید که توسط همجوشی اتمی در هسته آن تولید می‌شود، با همرفت در داخل به سطح منتقل می‌شود. با این حال درک ما از این فرآیند تا حد زیادی در حد نظریه است.

ادامه نوشته

جدیدترین تلسکوپ فضایی برای مطالعه سیاه‌چاله‌ها پرتاب شد

پس از ماه‌ها تأخیر، جدیدترین تلسکوپ فضایی ناسا ظرف دو هفته دیگر مأموریت خود را برای یافتن سیاه چاله‌های جهان و تحقیق درباره ماهیت اسرار آمیز آنها آغاز می‌کند

تلسکوپ جدید فضایی ناسا که از آن با عنوان نوستار (Nuclear Spectroscopic Telescope Array) یاد می‌شود قرار است 13 ژوئن (24 خرداد) از جزایر مارشال به فضا پرتاب شود. این تلسکوپ فضایی اشعه ایکس توسط موشک Pegasus XL به فضا پرتاب می‌شود.

این مأموریت مدتها به تأخیرافتاده و سرانجام تا 2 هفته آینده اجرایی می‌شود.

ادامه نوشته

میدان‌های مغناطیسی یک منطقه ازخورشید زیر ذره‌بین ناسا

سازمان فضایی آمریکا (ناسا) قصد دارد میدان‌های مغناطیسی یک منطقه ازخورشید موسوم به 'کروموسفر' را مطالعه کند

کاوشگر ماموریت 'بررسی نقشه مغناطیسی فرابنفش خورشیدی' (SUMI) روز پنج شنبه این هفته به فضا پرتاب می‌شود.

اگرچه در حال حاضر تجهیزاتی وجود دارد که این میدان‌ها را اندازه گیری می‌کند اما اکنون محققان قصد دارند میدان‌های موجود در یک لایه خاص از سطح خورشید را رصد و بررسی کنند.

در این ماموریت برای اندازه گیری میدان‌های مغناطیسی در کروموسفر ، نور فرابنفش ساطع شده از دو نوع اتم خورشیدی منیزیوم 2 و کربن 4 بررسی می‌شود.

ادامه نوشته

وویجر 1 در آستانه ورود به فضای میان‌ستاره‌ای

 یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای بشر، فضاپیمای ساخت دست انسان "وویجر1" که در سال 1977 توسط ناسا به فضا پرتاب شده بود، اکنون پس از 35 سال در لبه فضای میان ستاره‌ای قرار گرفته و در حال سفر به اعماق بیشتر منظومه شمسی است

این فضاپیما که به عنوان اولین جسم ساخت دست انسان در حال سفر به فضای میان ستاره‌ای بوده، اکنون در فاصله حدود 18 میلیارد کیلومتری از زمین قرار داشته و فاصله آن با سرعت 10 کیلومتر در ثانیه در حال افزایش است.

وویجر 1 در حال ترک هلیوسفر است که آخرین نشانه از منظومه شمسی محسوب می‌شود.

این فضاپیما که هنوز ارتباط آن با زمین با امواج رادیویی با تاخیر 16 ساعته ادامه دارد، اکنون در حال تجربه حرارت بیشتری است.

ادامه نوشته

نمیدانم بوزون هیگز چه کاربردی دارد

پیتر هیگز،‌ فیزیکدانی که 48 سال پیش نظریه وجود ذراتی نامرئی به نام بوزون هیگز را ارائه داد،‌ می‌گوید نمی‌داند کشف بوزون هیگز در اصطلاحات کاربردی چه مفهومی خواهد داشت.

این فیزیکدان بریتانیایی که نظریه‌اش منجر به کشف نشانه‌هایی قدرتمند از وجود بوزون هیگز شده‌است تایید کرد که نمی‌داند این ذرات چه کاربرد عملی می‌توانند داشته باشند.

به گفته وی این ذرات که سنگ‌بناهای ساخته‌شدن جهان به شمار می‌روند،‌ طول عمری بسیار کوتاه،‌ برابر یک میلیونیوم از یک میلیونیوم از یک میلیونیوم از یک میلیونیوم ثانیه دارند. هیگز 83 ساله در اولین مصاحبه‌اش پس از کنفرانس جنجالی سرن که در آن از کشف ذره‌ای جدید،‌ به احتمال 99.99 درصد بوزون هیگز،‌ در برخورد‌دهنده بزرگ هادرون صحبت شد،‌ در مصاحبه‌ای مطبوعاتی حاضر شد.

ادامه نوشته

پرتاب تلسکوپ خورشیدی به فضا

دانشمندان سازمان فضایی آمریکا، ناسا، 11 ژوئیه (21 تیر) تلسکوپ خورشیدی خود را که بالاترین وضوح را نسبت به تلسکوپ‌های خورشیدی فعلی دارد به فضا پرتاب خواهد کرد

این تلسکوپ برای مشاهده تاج خورشیدی به فضا فرستاده می شود.این تلسکوپ با عنوان HI-C برای تصویربرداری از تاج خورشید با وضوح بالا کاربرد دارد. این تلسکوپ سوار بر یک موشک بلک برانت از پایگاه وایت سندز میزل رنج در نیو مکزیکو به فضا پرتاب می‌شود.

مدت این پرواز تنها 620 ثانیه طول می‌کشد .دانشمندان طراح این تلسکوپ امیدوارند که با مشاهده برد خاصی از نور یو.وی بتوانند ساختارهای اساسی خورشید را مشاهده کنند .

جاناتان سیرتین از طراحان تلسکوپ خورشیدیHI-C گفت: دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل‌های مفصل رایانه‌ای حدس می‌زنند که ساختارهای اساسی در اتمسفر خورشیدی حدود 100 مایل پهنا داشته باشند.

قدرت تفکیک فضایی تلسکوپ خورشیدی HI-C پنج برابر بیشتر از دستگاه تصویر برداری اتمسفری در رصد خانه خورشیدی داینامیک است.

تلسکوپ خورشیدی HI-C در جریان سفر ده دقیقه‌ای خود، بر مرکز خورشید تمرکز خواهد کرد و 69 ثانیه پس از پرتاب اطلاعات به زمین ارسال می‌کند و تقریبا در هر ثانیه یک تصویر به زمین می‌فرستد.

شکار ماده تاریک در سرن

محققان مرکز تحقیقات هسته‌یی اروپا (سرن)، پس از کشف شواهد قوی از وجود ذره گریز پای "بوزون هیگز" اعلام کرده‌اند که قصد دارند دور جدید تحقیقات خود را بر روی ماده تاریک متمرکز کنند.

با تأیید نهایی اعضای سرن، برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) تا پایان سال جاری میلادی برای انجام به روز رسانی و ارتقای قدرت دستگاه به مدت دو سال خاموش خواهد شد.

محققان امیدوارند بتوانند از طریق ابر برخورد دهنده بزرگ هادرون (super-LHC) موفق به کشف ذرات بسیار نادر در کائنات شوند.

ادامه نوشته

شفق‌های قطبی برای خود کف می‌زنند

شفق‌های شمالی چیزی فراتر از نورافشانی‌های خیره‌کننده هستند و درکنار این نمایش نورانی خود با ایجاد اصواتی به تحسین خود می‌پردازند.

همان ذرات پرانرژی که در ارتفاعات اتمسفر زمین منجر به شکل گیری شفق‌های شمالی خیره‌کننده و رنگارنگ می‌شوند در ارتفاع 70 متری از سطح زمین صدای عجیبی مشابه کف زدن از خود ایجاد می‌کنند.

این صداهای عجیب تاییدی بر گزارش‌ها و افسانه‌های محلی هستند که توسط گردشگران بیان می‌شوند،‌ افرادی که از گذشته‌های دور صدای شفق‌های شمالی را تشریح کرده بودند.

ادامه نوشته

جزئیات همکاری ایرانیان در کشف ذره هیگز در سرن

اعضای ایرانی پژوهشگاه بزرگ سرن و مسئولان پژوهشگاه دانشهای بنیادی پس از اعلام کشف ذره جدیدی مطابق با با مشخصات بوزون هیگز در سرن، در پژوهشگاه دانشهای بنیادی جزئیات مشارکت جدی محققان ایرانی را در این پروژه بزرگ تاریخ علم تشریح کردند.

دکتر حسام الدین ارفعی رئیس پژوهشکده ذرات در پژوهشگاه دانشهای بنیادی در نشستی مطبوعاتی به ارائه توضیحاتی درباره تاریخ فیزیک ذرات در ایران و نحوه مشارکت ایران در پـژوهشگاه سرن ( مرکز تحقیقات هسته ای اروپا) پرداخت و گفت: این مهمترین روز تاریخ علم معاصر است که با مشارکت ایران در بالاترین سطح جهانی صورت گرفته است.

ادامه نوشته

هاوکینگ و کشف ذره هیگز

فیزیکدان مشهور بریتانیایی استفن هاوکینگ گفت جایزه نوبل باید به پیتر هیگز، مردی که ذره بوسون "هیگز" به نام اوست، داده شود.

هاوکینگ، استاد سابق دانشگاه کمبریج، به شوخی گفت اعلام کشف این ذره در مرکز تحقیقاتی سرن در ژنو سوئیس ، در واقع باعث شده است که یک شرط بندی 100 دلاری را ببازد.

او چهارشنبه 4 ژوئیه در مصاحبه‌ای با بی بی سی گفت: "این نتیجه مهم است و پیتر هیگز مستحق دریافت جایزه نوبل است."

"اما به تا حدی هم جای افسوس است که پیشرفت‌های بزرگ در فیزیک از تجربیاتی حاصل شده است که به نتایج دور از انتظار را به بار آورده‌اند."

"به همین دلیل من گوردون کین از دانشگاه میشیگان شرط بسته بودم که ذره هیگز یافت نخواهد شد. اکنون به نظر می‌رسد که من 100 دلار باخته‌ام."

پس از نیم قرن پژوهش، فیزیکدانان در "مرکز تحقیقات هسته‌ای اروپا" (CERN) چهارشنبه اعلام کردند که ذره‌ای زیراتمی را یافته‌اند که با مشخصات ذره گریزپای هیگز که اساس دادن جرم شمرده می‌شود، تطبیق دارد.

هاوکینگ گفت: "اگر تلاشی و سایر تعاملات این ذره مطابق انتظارات ما باشد، شاهدی قوی در تایید مدل به اصطلاح استاندارد فیزیک ذره‌ای به دست آمده است، نظریه‌ای که تمام تجربیات ما تا به حال را توضیح می‌دهد."

ذره گریزان بوزون هیگز کشف شد

دانشمندان مرکز تحقیقات هسته‌ای اروپا قرار است روز چهارشنبه 4 ژوئیه ( 14 تیرماه) یک نشست مطبوعاتی برگزار کنند. براساس گمانه زنی‌های صورت گرفته احتمال می‌رود در این نشست خبری کشف ذره گریزان بوزون هیگز با 99.99 درصد قطعیت اعلام شود.

شتاب دهنده ذره: درون این لوله ها فیزیکدانها به دنبال ذره بنیادین بوزون هیگز هستند

این پروژه عظیم بزرگترین دستگاه علمی است که تاکنون ساخته شده است
ادامه نوشته

دورافتاده‌ترین سازه دست بشر در چند قدمی خروج از سامانه خورشیدی

فضاپیماهای ویه‌جر ناسا پس از 33 سال سرگردانی در بیکران آسمان،‌اکنون در چند قدمی ورود به فضای میان ستاره‌ای است.

ناسا در گزارش جدید خود اعلام کرد که فضاپیمای ویه‌جر 1 ناسا به زودی به اولین سازه دست بشر تبدیل خواهد شد که تا کنون توانسته از حصار نامرئی که محدوده سامانه خورشیدی را از فضای میان‌ستاره‌ای جدا می‌سازد،‌ عبور کند.

داده‌های جدید نشان می‌دهند که ویه‌جر‌1 با موجی عظیم و رو به افزایش از تشعشعات کیهانی مواجه شده است،‌ عاملی کلیدی که حقیقتا نشاندهنده خروج ویه‌جر از محدوده سامانه خورشیدی است.

دانشمندان برای اطمینان بیشتر، از دیگر معیارهای کلیدی برای سنجش خروج این فضاپیما از سامانه خورشیدی استفاده می‌کنند. علاوه بر افزایش میزان ذرات خاصی که در تشعشعات کیهانی وجود دارند،‌ میزان گروهی دیگر از ذرات نیز با خروج ویه‌جر از سامانه خورشیدی کاهش پیدا می‌کند.

ویه‌جر‌1

همزمان با این کاهش تدریجی ذرات، فیزیکدانان انتظار دارند به محض خروج فضاپیما از مرز سامانه خورشیدی،‌ در این کاهش تدریجی تغییری بزرگ به وجود بیاید. در عین حال میدان مغناطیسی دربرگیرنده فضاپیما نیز کاملا تغییر کرده و جهت آن از شرق-غرب،‌ به شمال-جنوب تغییر مسیر خواهد داد. مشکل اینجا است که هیچکس از لحظه دقیق خروج ویه‌جر 1 از مرز سامانه خورشیدی اطمینان ندارد.

"اد استون" فیزیکدان و استاد موسسه تکنولوژی کالیفرنیا می‌گوید: قوانین فیزیکی می‌گویند ویه‌جر روزی به اولین سازه دست بشر تبدیل خواهد شد که وارد فضای بین‌ستاره‌ای می‌شود،‌اما هنوز کسی نمی‌داند این "روزی" دقیقه چه روزی است؟

با این همه ویه‌جر هر زمانی که این ورود تاریخی را انجام دهد، لحظه‌ای جاودان را در تاریخ بشریت به ثبت خواهد رساند. این فضاپیما که با سرعتی برابر 61 هزار و 155 کیلومتر بر ساعت در حرکت است،‌ در فاصله تقریبی و باورنکردنی 17 میلیارد و 600 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد،‌به خاطر همین فاصله،‌دریافت اطلاعات از این فضاپیما 17 ساعت زمان می‌برد.

ویه‌جر1 در سال 1977 سفر خود را در میان ناشناخته‌های کیهانی آغاز کرد،‌سفری که هنوز به پایان نرسیده است. استون می‌گوید: اطلاعاتی که به تازگی از این فضاپیما به دست آمده نشان می‌دهد ویه‌جر در محدوده‌ای کاملا جدید قرار گرفته که در این محدوده شرایط به سرعت تغییر می‌کنند،‌ خیلی هیجان انگیز است،‌ ما در حال نزدیک شدن به مرز سامانه خورشیدی هستیم!

خرده سیاره‌ای که از کنار زمین گذشت بزرگ‌تر از تصور دانشمندان بود

هفته گذشته یک خرده سیاره با فاصله اندکی از کنار زمین عبور کرد، این درحالی است که دانشمندان اخیرا اعلام کردند اندازه این خرده سیاره دوبرابر چیزی بوده که پیشتر تصور می‌کردند

خرده سیاره 2012 LZ1 با فاصله 5.3 میلیون کیلومتر مربع از زمین حرکت می‌کرد، روز 14 ژوئن به نزدیک‌ترین فاصله خود به زمین رسید. از آنجا که این فاصله تقریبا 14 برابر فاصله میان زمین و خورشید است، این خرده سیاره مستطیلی شکل نمی‌توانست تهدیدی برای برخورد با سیاره ما باشد.

این درحالی است که عبور نزدیک این خرده سیاره از کنار زمین فرصتی را برای ستاره شناسان فراهم کرد تا با استفاده از سیستم‌های رادار سیاره‌ای خود در رصدخانه آرسیبو (تلسکوپ رادیویی بزرگی در پرتوریکو) اندازه این خرده سیاره را بررسی کرده و اعلام کرده است که اندازه آن به واقع دست کم گرفته شده است.

دانشمندان ابتدا تصور می‌کردند که 2012 LZ1 اندازه یک محله شهری است اما براساس نور آن، درحالی که از کنار زمین عبور می‌کرد، دریافتند که اندازه واقعی این خرده سیاره دوبرابر اندازه درنظر گرفته شده است و گفته می‌شود که در وسیع‌ترین بخش خود یک کیلومتر وسعت داشته است.

ادامه نوشته

نسبیت چیست؟

آلبرت اینشتین به خاطر بسیاری چیزها مشهور است، اما بزرگترین ثمره فکری او نظریه نسبیت است

این نظریه برای همیشه درک ما را از فضا و زمان تغییر داد.

نسبیت چیست؟ به طور خلاصه، نسبیت به معنای این است که قوانین فیزیک در همه جا یکسان هستند.ما در این جا در روی کره زمین از همان قوانین نور و جاذبه تبعیت می‌‌کنیم که در هر گوشه‌ای از جهان حکفرماست.

جهانشمولی قوانین فیزیک به این معناست که "تاریخ محلی است" : ناظران متفاوت زمان و مکان رویدادهای مختلف را به طور متفاوت خواهند دید.

آنچه برای ما یک میلیون سال طول کشیده است، ممکن است از چشم کسی که با یک موشک با سرعت فوق‌العاده در حال حرکت است یا در حال سقوط به درون یک سیاهچاله است، تنها به اندازه پلک زدنی طول بکشد.

همه اینها نسبی هستند.

ادامه نوشته

ضدماده چیست؟

ذرات ضدماده ذرات زیراتمی هستند که دارای خواصی ضد خواص ذرات ماده طبیعی هستند، برای مثال، یک پوزیترون معادل ضدذره‌ای الکترون با بار منفی است و دارای بار مثبت است.

هنگامی که یک ذره و ضدذره با هم برخورد می‌کنند، نیست می‌شوند و مقدار زیادی انرژی بر اساس معادله مشهور اینشتین E=mc^2 آزاد می‌کنند.(E معادل انرژی، m معادل جرم، و cمعادل سرعت نور است.)

ذرات ضدماده در برخوردهای با سرعت‌های بسیار بالا به وجود می‌آیند.

در اولین لحظات پس از مهبانگ (انفجار بزرگ) تنها انرژی موجود بود. هنگامی که جهان سرد شد و گسترش یافت، ذرات ماده و ضدماده به میزان مساوی تولید شدند.

اما ضدماده در دنیای امروز نادر است. دانشمندان مطمئن نیستند، چرا.

یک نظریه حاکی از آن است که در آغاز ماده بیشتری نسبت به ضدماده خلق شد، بنابراین حتی پس از نیست‌شدن آنها در تلاقی دوجانبه به قدر کافی ماده طبیعی به جای ماند تا ستاره‌ها و کهکهشان‌ها را بیافریند.

این پدیده در ابتدا در سال 1928 بوسیله فیزیکدان انگلیسی پل دیراک پیش‌بینی شد. او هنگامی که معادله‌هایی را به دست آورد که برای یک الکترون با بار منفی و یک الکترون با بار مثبت – یک ضدذره- صدق می‌کردند، برای اولین بار وجود ضدذره‌ها را پیش‌بینی کرد.

پیش بینی‌های او با تحربیات فیزیکدان آمریکایی کارل آندرسن در سال 1932 اثبات شد.

اشتباه می‌کردیم؛ آبی‌است نه سرخ!

دوربین مدارگرد اکتشافی مریخ؛ تصویری از بخشی از سیاره موسوم به سرخ مریخ را به ثبت رسانده که دیدن آن بیشتر یاد‌آور یک تابلوی نقاشی رنگ روغن است زیرا برخلاف تصور عمومی،‌ این تصویر کاملا آبی رنگ است.

در این تصویر که با تکنیک تشدید رنگی توسط دوربین HiRISE مدارگرد اکتشافی مریخ از منطقه: نیلی فسی" مریخ به ثبت رسیده،‌ هر رنگ نشانگر نوع متفاوتی از سنگ‌ها‌ بوده و ترکیبی از مواد معدنی را نشان می‌دهد که به واسطه برخورد شهاب‌سنگی با یکدیگر ترکیب شده‌اند.

این سنگ‌ها که به "اژکتا" شهرت دارند،‌ به دور حفره برخوردی در مریخ تلنبار شده‌اند و به دانشمندان فرصت مناسبی برای مطالعه بستر باستانی سنگی این سیاره را خواهند داد.

مریخ

گاهی اوقات،‌ اژکتا مانند این سنگهای معدنی که در تصویر دیده‌ می‌شوند،‌ به سطح سیاره سقوط نمی‌کنند و در عوض در فضا شناور شده و شهاب‌هایی از مواد معدنی سطح مریخ را به وجود می‌آورند. یکی از نمونه این سنگ‌ها شهاب‌سنگ ALH 84001 نام دارد که با زمین برخورد کرده و حاوی ترکیباتی بوده‌است که به میکروب‌های فسیل شده شباهت دارند.

مغز استفان هاوکینگ هک می‌شود

استفان هاوکینگ فیزیکدان مشهور بریتانیایی درحال تست کردن ابزاری بسیار پیچیده و پیشرفته‌‌ای است که امکان برقراری ارتباط از طریق امواج مغزی را به وی خواهد داد، ‌پروژه‌ای که دانشمندان استنفورد آن را هک کردن مغز هاوکینگ نامیده‌اند.

هاوکینگ 70 ساله طی همکاری با دانشمندان دانشگاه استنفورد درحال ساخت و تکمیل ابزاری به نام iBrain است که می‌تواند امواج مغزی وی را استخراج کرده و از آنها برای برقراری ارتباط از طریق رایانه استفاده کند.

ادامه نوشته