کشف نشانههایی از ماده جدید در برخورددهنده بزرگ
به گزارش پاپ ساینس، برخود میان پروتونها و هسته سرب میتواند منجر به تشکیل نوعی جدید از ماده شود که به گفته فیزیکدانان ذرهای بر درهمتنیدگی کوانتومی تکیه دارد.

به گزارش پاپ ساینس، برخود میان پروتونها و هسته سرب میتواند منجر به تشکیل نوعی جدید از ماده شود که به گفته فیزیکدانان ذرهای بر درهمتنیدگی کوانتومی تکیه دارد.

به گزارش لایوساینس، نتایج دو آزمایشی که در ماه جولای در تونل 27 کیلومتری برخورددهنده بزرگ هادرون در مرز میان سوئیس و فرانسه انجام گرفت نشان میداد که ذرهای جدید با وزن 125 برابر جرم پروتون کشف شده است. اکنون دو آشکارساز ATLAS و CMS که انجام این آزمایشها را به عهده داشتند اطلاعات جدیدی از نتایج این آزمایشها را در سمپوزیوم فیزیک برخورد دهنده هادرون در کیوتوی ژاپن ارائه کردهاند. یافتههای جدید نشان میدهند نه تنها این ذره به احتمال بسیار بالا بوزون هیگز، ذرهای که جرم را در ماده ایجاد کرده است، بلکه نسخهای ابتدایی از ذرهای است که در مدل استاندارد فیزیک پیشبینی شدهاست.

به گزارش MSNBC، این جهش که در فرایندی به نام فرسایش رخ میدهد، تحت مدل استاندارد فیزیک که چگونگی عملکرد جهان را در بنیادیترین سطوحش تشریح میکند، پیشبینی شدهاست اما دانشمندان تا کنون موفق به مشاهده آن نشدهاند.

به گزارش ایسنا، در اواسط دهه 1930 میلادی فیزیکدانان بر این باور بودند که تمام ذرات زیر اتمی شامل پروتون، الکترون و نوترون را شناختهاند، اما در سال 1936 میلادی ذره "موئون" کشف شد که به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد باعث شگفتی فیزیکدانان شد.
به تازگی شواهدی از وجود بوزون جدید منتشر شده است که بخشی از مدل استاندارد (SM) ذرات بنیادی محسوب نمیشود و در صورت اثبات وجود، علم فیزیک بار دیگر با یک کشف شگفتانگیز رو به رو خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان در سازمان تحقیقات هسته ای اروپا ( سرن) سه یون سرب را برای ایجاد یک سوپ داغ درون اتمی که از آن با عنوان پلاسمای کوارک گلوئون یاد میکنند با دمای 5.5 تریلیون درجه سانتیگراد برخورد دادند، این دما داغ ترین دمایی است که تاکنون طی یک آزمایش به ثبت رسیده است.
دمای به دست آمده توسط فیزیکدانهای سرن 40 درصد گرمتر از دمایی است که توسط برخورد دهنده نسبیتی یون سنگین در آزمایشگاه ملی بروکهاون، نیویورک با برخورد یونهای طلا ایجاد شده بود، اما تنها هدف دانشمندان سرن ثبت رکورد در این رابطه نبوده است.

نشست علمی انجمن ترویج علم ایران با همکاری موزه علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران با موضوع " ذره هیگز و فیزیک ذرات در عصر جدید" با حضور دکتر حسام الدین ارفعی، استاد فیزیک دانشگاه صنعتی شریف و پژوهشگاه دانشهای بنیادی فردا یکشنبه اول مرداد از ساعت 14 تا 15 برگزار می شود.
این نشست در خیابان ولیعصر، بالاتر از پارک ساعی، بن بست یاس،پلاک 7، موزه علوم و فناوری جمهوری اسلامی ایران برگزار میشود و شرکت برای عموم آزاد است.

این فیزیکدان بریتانیایی که نظریهاش منجر به کشف نشانههایی قدرتمند از وجود بوزون هیگز شدهاست تایید کرد که نمیداند این ذرات چه کاربرد عملی میتوانند داشته باشند.
به گفته وی این ذرات که سنگبناهای ساختهشدن جهان به شمار میروند، طول عمری بسیار کوتاه، برابر یک میلیونیوم از یک میلیونیوم از یک میلیونیوم از یک میلیونیوم ثانیه دارند. هیگز 83 ساله در اولین مصاحبهاش پس از کنفرانس جنجالی سرن که در آن از کشف ذرهای جدید، به احتمال 99.99 درصد بوزون هیگز، در برخورددهنده بزرگ هادرون صحبت شد، در مصاحبهای مطبوعاتی حاضر شد.

با تأیید نهایی اعضای سرن، برخورد دهنده بزرگ هادرون (LHC) تا پایان سال جاری میلادی برای انجام به روز رسانی و ارتقای قدرت دستگاه به مدت دو سال خاموش خواهد شد.
محققان امیدوارند بتوانند از طریق ابر برخورد دهنده بزرگ هادرون (super-LHC) موفق به کشف ذرات بسیار نادر در کائنات شوند.

دکتر حسام الدین ارفعی رئیس پژوهشکده ذرات در پژوهشگاه دانشهای بنیادی در نشستی مطبوعاتی به ارائه توضیحاتی درباره تاریخ فیزیک ذرات در ایران و نحوه مشارکت ایران در پـژوهشگاه سرن ( مرکز تحقیقات هسته ای اروپا) پرداخت و گفت: این مهمترین روز تاریخ علم معاصر است که با مشارکت ایران در بالاترین سطح جهانی صورت گرفته است.

هاوکینگ، استاد سابق دانشگاه کمبریج، به شوخی گفت اعلام کشف این ذره در مرکز تحقیقاتی سرن در ژنو سوئیس ، در واقع باعث شده است که یک شرط بندی 100 دلاری را ببازد.
او چهارشنبه 4 ژوئیه در مصاحبهای با بی بی سی گفت: "این نتیجه مهم است و پیتر هیگز مستحق دریافت جایزه نوبل است."
"اما به تا حدی هم جای افسوس است که پیشرفتهای بزرگ در فیزیک از تجربیاتی حاصل شده است که به نتایج دور از انتظار را به بار آوردهاند."
"به همین دلیل من گوردون کین از دانشگاه میشیگان شرط بسته بودم که ذره هیگز یافت نخواهد شد. اکنون به نظر میرسد که من 100 دلار باختهام."
پس از نیم قرن پژوهش، فیزیکدانان در "مرکز تحقیقات هستهای اروپا" (CERN) چهارشنبه اعلام کردند که ذرهای زیراتمی را یافتهاند که با مشخصات ذره گریزپای هیگز که اساس دادن جرم شمرده میشود، تطبیق دارد.
هاوکینگ گفت: "اگر تلاشی و سایر تعاملات این ذره مطابق انتظارات ما باشد، شاهدی قوی در تایید مدل به اصطلاح استاندارد فیزیک ذرهای به دست آمده است، نظریهای که تمام تجربیات ما تا به حال را توضیح میدهد."

![]()
این نظریه که مدل استاندارد نام دارد، بهترین راهنمای دانشمندان برای توضیح ذرات ریز ماده سازنده جهان است اما بسیاری از فیزیکدانان نسبت به بروز شکافهایی در آن با تردید مواجه شدهاند و بر این باورند شاید مشکلات دیگری نیز در این اصل محکم وجود داشته باشد.


تأثیرگرانشی ماه ممکن است در سطح زمین ضعیف باشد اما تأثیر آن در رابطه با برخورد دهنده بزرگ هادرون در یک دایره 27 کیلومتری به قدری قوی بوده که به خوبی احساس شده است.
این تسهیلات علمی تحقیقاتی در مرز سوئیس- فرانسه نوترون را از الکترون جدا میکند و به دنبال ذره گریزان بوزون هیگز است.

کشف این ذره جدید برای نخستین بار در مجله سیمتری(Symmetry) اعلام شد.
کارلوس لورنکو یکی از محققان برجسته سرن، گروهی که روی برخورد دهنده بزرگ هادرون کار میکنند، در رابطه با این ذره جدید توضیحاتی را ارائه کرده است.
این ذره که "neutral Xi_b^star baryon" نام دارد از سه کوارک تشکیل شده است که تنها زمان بسیار کوتاهی وجود خواهد داشت. براساس اظهارات لورنکو این ذره حتی کمتر از چیزی که من و شما میتوانیم تصور کنیم زنده میماند.

یک تیم بین المللی تحقیقاتی پس از بررسیهای بسیار نتایج تحقیقات خود را منتشر کرده و اظهار داشته است که این تحقیقات میتواند پیشرفتهای قابل توجهی در اندازهگیری نوترینوها ایجاد کند.
این تحقیقات نشان داده است که وقتی مسئله اندازه توده نوترینوها مطرح میشود، اندازه گیریهای کهکشانی موثرتر از بررسیهای آزمایشگاهی روی زمین است.

نوترینوها به طور مداوم در هسته ستارگان و سایر واکنشهای هستهای تولید میشوند.
این ذرات بار الکترومغناطیسی ندارند و با سایر مواد به روشی به شدت ناچیز و از طریق نیروی هستهای ضعیف و نیروی گرانشی فعل و انفعال میکنند. به همین دلیل، آشکارسازی آنها چالشی بزرگ برای بزرگترین آزمایشگاههای فیزیک ذرات دنیا به شمار میرود.
اساساً سه نوع نوترینو تاکنون شناخته شده است که شامل "نوترینوهای الکترونیکی"، "میونها" و "تاوها" هستند. نوسان نوترینوها یا تغییر طعم این ذرات یکی از جالب ترین و اسرارآمیزترین پدیده های مربوط به نوترینوها است.
در سال 1957 برونو پونته کورو (Bruno Pontecorvo) فیزیکدان ایتالیایی و یکی از دانشجویان انریکو فرمی در گروه "پسران خیابان پانیس پرنا" که در آن زمان به اتحاد جماهیر شوروی نقل مکان کرده بود ایده ای را منتشر کرد که نشان میداد نوترینو میتواند در حالت ضد ماده خود (ضد نوترینو) نوسان کند.

برخورد دهنده بزرگ LHC در سرن سوئیس به دنبال کشف دنیایی است که تنها در کسری از ثانیه پس از انفجار بزرگ وجود داشته است.
برخورد دهنده بزرگ هادرون در آزمایشی با عنوان LHCb با برخوردهایی که میان پروتونها ایجاد کرده است این لحظات پس از بیگ بنگ را بازسازی میکند.

لپتون ها
کوارک ها
لپتون:
ذره ایست با اسپین ۱/۲ (فرمیون) که نیروی هستهای قوی روی آن تأثیر ندارد.بطور کلی شش لپتون وجود دارد سه تا ازآنها دارای بارالکتریکی بوده وسه تای دیگر هم فاقد بارالکتریکی هستند.لپتونها جز ذرات بنیادین شناخته شدهاند یعنی ذراتی که از ذرات کوچکتر تشکیل نشدهاند البته فعلاً معروفترین لپتون همان الکترون است ē بایک بار منفی دولپتون بارداردیگر میون (muon (μ وتاو tau(τ) هستند , که ازنظربارمثل الکترون ولی دارای جرم خیلی بیشتر نسبت به آن هستند.لپتونهای بدون بار سه نوع نوترینو(neutrinos (υ هستند که عبارتاند از نوترینوی الکترون , نوترینوی میون و نوترینوی تاو.نوترینوها فاقد بارالکتریکی بوده ولی دارای جرم بسیار ناچیزی هستند ویافتن آنها هم بسیار مشکل است.
لپتونها نیز دارای پاد ذره می باشند پس برای هر لپتون یک ضد ماده متناظر با آن وجود دارد که آنتی لپتون نامیده میشود.به این ترتیب تعداد کل لپتونها ۱۲ عدد میگردد.دربین لپتونها پادذره الکترون نامی ویژه دارد و آن پوزیترون است که همان آنتی الکترون میباشد.
کوارک:
یک ذره بنیادی و جزء اساسی تشکیل دهنده ماده میباشد. کوارکها با هم ترکیب میشوند تا ذرات مرکبی به نام هادرون را به وجود آورند، پروتون و نوترون از معروفترین آنها هستند. آنها تنها ذرات بنیادی برای آزمایش همه چهار برهم کنش اساسی یا نیروهای اساسی در مدل استاندارد میباشند. به خاطر پدیدهای که به تحدید رنگ معروف است، کوارکها هیچ گاه به صورت انفرادی یافت نمیشوند؛ آنها را فقط میتوان درون هادرونها پیدا کرد. به همین دلیل بیشتر آنچه که ما درباره کوارکها میدانیم از مشاهده خود هاردونها به دست آمدهاست. شش نوع مختلف از کوارکها وجود دارد که به طعم شهرت دارند : uبالا، dپایین،c افسون، sشگفت،tسر یا حقیقت وb ته یا زیبایی. کوارکها شش طعم دارند و هر طعم یک پاد کوارک دارد و هرکدام از آنها در سه رنگ گوناگون هستند.بدین ترتیب در مجموع ۳۶ نوع کوارک وجود دارند.بالا و پایین دارای کمترین وزن در بین کوارکها میباشند. کوارکهای سنگین تر در طول یک فرآیند واپاشی به سرعت به کوارکهای بالاو پایین تبدیل میشوند: تبدیل شدن از حالت جرم بیشتر به حالت جرم کمتر. به همین علت کوارکهای بالا و پایین عموما پایدار میباشند و رایجترین کوارکها در عالم میباشند، در حالی که کوارکهای دیگر فقط در تصادمهای با انرژی زیاد تولید میشوند (مثل تابشهای کیهانی و شتاب دهندههای ذرات). کوارکها خواص ذاتی گوناگونی دارند که شامل بار الکتریکی، بار رنگ، اسپین و جرم میباشد. برای هر یک از طعمهای کوارک یک پاد ماده متناظر وجود دارد که به پادکوارک نیز شناخته میشوند و فقط در برخی خصوصیات دارای علامت مخالف میباشد. کوارکها تنها ذرات شناخته شده میباشند که بار الکتریکی آنها کسری از بار پایه میباشد.
واسطه ها:
برای حمل نیروهای بنیادی طبیعت به ذرات واسطهای احتیاج است.
برای نیروی الکترومغناطیسی
یک ذره(فوتون)
سه ذره
هشت ذره (گلوؤن)
همچنین در صورت پذیرفتن نظریه الکترو ضعیف به یک ذره هیگز احتیاج است.
بدین ترتیب، در دسته ذرات واسط، در مجموع ۱۲ ذره پذیرفته شده و ۱ ذره پیشبینی شده وجود دارند. به این ترتیب ۶۱ ذره مدل استاندارد را تشکیل میدهند. تمامی این ذرات به جز بوزون هیگز در آزمایشگاه مشاهده شدهاند.
تعمیم مدل استاندارد
اگر بخواهیم نیروی گرانشی را نیز در مدل استاندارد وارد کنیم یک ذره به نام گراویتون لازم داریم. این ذره تاکنون در آزمایشگاه مشاهده نشدهاست.
گراویتون
مشخصات
بار الکتریکی برهم کنشی که ذره درآن شرکت میکند
0
اسپین
2
جرم سکون
0
گرانشی
کوانتوم کار به صورت زیر تعریف میشود Wq=Fg.Lp و در حالت کلی کار برابر خواهد شد با W=nWq=nFg.Lp n یک عدد صحیح است با چنین نگرشی به نیرو میتوان نسبیت و مکانیک کوانتوم را در هم ادغام کرد. این کوانتوم نیروی گرانش را گراویتون مینامیم که حالت خاصی از سی. پی. اچ. است.
گراویتون عامل انتقال نیروی گرانشی است
گراویتون هنوز آشکار نگردیدهاست
گراویتون یک مزون است.
منبع:دانشنامه ویکی پدیا
کوارک یک ذره بنیادی و جزء اساسی تشکیل دهنده ماده میباشد. کوارکها با هم ترکیب میشوند تا ذرات مرکبی به نام هادرون (hadron) را به وجود آورند، پروتون و نوترون یکی از معروفترین آنها هستند. آنها تنها ذرات بنیادی برای آزمایش همه چهار برهم کنش اساسی یا نیروهای اساسی در مدل استاندارد میباشند. به خاطر پدیدهای که به تحدید رنگ معروف است، کوارکها هیچ گاه به صورت انفرادی یافت نمیشوند؛ آنها را فقط میتوان درون هاردونها پیدا کرد. به همین دلیل بیشتر آنچه که ما درباره کوارکها میدانیم از مشاهده خود هاردونها به دست آمدهاست. شش نوع مختلف از کوارکها وجود دارد که به طعم (flavor) شهرت دارند : بالا (up)، پایین (down)، افسون (charm)، بیگانه (strange)، نوک(top) و پایین(bottom). بالا و پایین دارای کمترین وزن در بین کوارکها میباشند. کوارکهای سنگین تر در طول یک فرآیند واپاشی به سرعت به کوارکهای بالا(up) و پایین(down) تبدیل میشوند: تبدیل شدن از حالت وزن بیشتر به حالت وزن کمتر. به همین علت کوارکهای بالا و پایین عموما پایدار میباشند و رایجترین کوارکها در عالم میباشند، در حالی که کوارکهای strange، charm، top، bottom فقط در تصادمهای با انرژی زیاد تولید میشوند (مثل تابشهای کیهانی و شتاب دهندههای ذرات). کوارکها خواص ذاتی گوناگونی دارند که شامل شارژ الکتریکی، شارژ رنگ، اسپین و جرم میباشد. برای هر یک از طعمهای کوارک یک پادماده متناظر وجود دارد که به پادکوارک نیز شناخته میشوند و فقط در برخی خصوصیات دارای علامت مخالف میباشد. کوارکها تنها ذرات شناخته شده میباشند که شارژ الکتریکی آنها کسری از شارژ پایه میباشد.
![]()
در طول دو قرن گذشته، دانشمندان به پيشرفت هاي
بزرگي در فهم آنچه ما و جهان اطراف ما از آن ساخته
شده ايم، دست يافته اند. نخست، درك اين مطلب بود
كه ماده، از عناصر ي با خواص فيزيكي و شيميايي كاملا
معين تشكيل شده است.