فیزیک ماده چگال

بیش‌تر شما با کلمه‌ی چگالی آشنا هستید. نسبت جرم به حجم مواد! اما ماده با چگالی بیش‌تر یا ماده‎ی چگال تر، ماده ای است که در حجم مشخصی از آن جرم بیش‌تری داشته باشیم.
اما این به معنی این نیست که فیزیک ماده‌ی چگال صرفاً به بررسی چیزهایی مثل سرب می‌پردازد!
در واقع فیزیکدان ها در اوایل قرن 20 تنها می‌توانستند مسائل مربوط به گازها را حل کنند. در واقع حل کردن مسایلی که در آنها تعداد زیادی ذره دخیل هستند، خیلی دشوار تر از مسائلی است که در آن‌ها با یک یا دو ذره سر و کار داریم. برای یک ذره با استفاده از قوانین نیوتن به راحتی می‌توان مسئله را حل کرد. اما تصور کنید بخواهیم سه حرکت حدود یک مول گاز که 10به توان 23 مولکول دارد را با استفاده از معادلات نیوتن حل کنیم! مطمئنا از پس این کار بر نمی آییم.
اما کاری که فیزیکدان‌ها همیشه انجام داده اند و انجام می دهند، تقریب زدن است.
در اوایل قرن 20 با چشم پوشی از چیزهایی مثل بر هم کنش بین مولکول‌ها و کامل فرض کردن گازها راه حل‌هایی برای بررسی مسئله گازهای رقیق ارائه شده است اما با مابقی مسائل چه باید ‌کرد؟
کم کم تلاش برای پاسخ دادن به این سئوال، منجر به ایجاد شاخه‌ی جدید در فیزیک شد. فیزیک ماده‌ی چگال یعنی فیزیک بررسی موادی که دیگر آنقدر رقیق نیستند که بتوان از برهم کنش بین ذرات آن‌ها صرف نظر کرد. البته مهم‌ترین مثال برای این حالت ها، مسائل مربوط به جامدات و به ویژه فلزات هستند.
پدیده هایی مثل انبساط و انقباض، رسانایی، ظرفیت گرمایی، هدایت الکتریکی و ... شناخته شده بودند، اما راه حل و مدل قابل قبولی برای آن‌ها ارائه نشد. امروز فیزیک ماده چگال، جواب این سئوالها را داده است اما جواب دادن به این سئوال باعث ایجاد چند سئوال جدید می‌شود، به همین دلیل دامنه فیزیک ماده چگال بسیار گسترده شده است.
ماده چگال کاران تجربی این روزها بیش‌تر در حال بررسی خواص مغناطیسی مواد و بحث ابر رسانایی هستند. چطور می‌شود ابر رساناها در دماهای بالاتر پیدا کرد و ... ماده چگال کاران تئوری نیز بعضاً دنبال پیدا کردن مدلی برای پدیده های مشاهده شده در زمینه های ابررسانایی، انتقال امواج و غیره اند.
البته شاخه نسبتاً جدیدتری از فیزیک ماده چگال که به فیزیک ماده چگال نرم مشهور شده است به بررسی مسایلی مربوط به سیستم‌هایی با برهم کنش غیر قابل صرف نظر بین اجزاء آن می‌پردازد که دیگر ساختار منظم و بلوری ندارند. شاید مهمترین مثال، مایعات باشد اما این تعریف آنقدر گسترده است که می‌توان گفت فیزیکدانان ماده چگال نرم، امروزه تقریباً همه کار می‌کنند!
از بررسی روابط اجتماعی تا بررسی شبکه های عصبی از بررسی ساختار پروتئین‌ها و DNA تا پیش بینی رفتار قیمت سهام شرکت ها.
تمام اینها سیستم هایی هستند که بین ذرات بسیار زیادشان، بر هم کنش بسیار بالایی وجود دارد. این شاخه از فیزیک ماده چگال، کمتر به بخش تئوری یا تجربی تقسیم می‌شود و البته بیش‌تر کارها بر مبنای شبیه سازی‌های کامپیوتری انجام می‌شود.
در گذشته به فیزیک ماده چگال، فیزیک حالت جامد نیز گفته می‌شد اما حتماً می‌دانید که چرا این اسم دیگر کاربرد زیادی ندارد!
شاید بتوان گفت فیزیک ماده چگال گسترده ترین شاخه‌ی فیزیک است. حدود 60% دانش جویان دکترای فیزیک در این گرایش تحصیل می‌کنند. زیاد نیست؟

فیزیک ماده چگال

فیزیک ماده چگال شاخه‌ای ازعلم فیزیک است که به بررسی سیستمهای پر ذره می‌پردازد. از آن جهت این شاخه را فیزیک ماده چگال می نامند که در بررسی این سیستمها معمولاً چگالی سیستم آنقدر زیاد است که نمی‌توان از بر هم کنش ذرات بر یکدیگر صرفنظر کرد.

شاخه‌های فیزیک ماده چگال

فیزیک ماده چگال شامل دو شاخه فیزیک ماده چگال سخت و فیزیک ماده چگال نرم است, در بعضی تقسیم‌بندی‌ها زیست‌فیزیک هم زیرشاخه‌ای از فیزیک ماده چگال نرم حساب می‌شود.

فیزیک ماده چگال نرم

ماده نرم یا ماده چگال نرم زیرشاخه‌ای از فیزیک ماده چگال شامل موادی می‌شود که به راحتی تحت تنش‌ها یا افت و خیزهای گرمایی تغییر شکل می‌دهند. این مواد شامل مایعات، کلوئیدها، بس‌پارها، کف، مواد ژله‌ای، مواد دانه‌ای و تعدادی از مواد زیستی هستند.

پییر-ژیی دوژن که «بنیان‌گذار فیزیک ماده نرم» خوانده می‌شود، جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۹۱ را به خاطر کشف این موضوع که پارامتر نظم برای سیستم‌های سادهٔ ترمودینامیکی را هم می‌توان برای حالت‌های پیچیده‌تر در مواد نرم (به خصوص در بررسی رفتارهای کریستال مایع و بس‌پارها) استفاده کرد، دریافت کرد.

فیزیک ماده چگال سخت

شامل فیزیک حالت جامد, مغناطیس, ابررسانایی, خواص الکترونی, کریستالوگرافی, رشد سطح, نانوفیزیک

ابررسانایی

اَبَررسانایی پدیده‌ای است که در دماهای بسیار پایین برای برخی از مواد رخ می‌دهد. در حالت ابررسانایی مقاومت الکتریکی ماده صفر می‌شود و ماده خاصیت دیامغناطیس کامل پیدا می‌کند، یعنی میدان مغناطیسی را از درون خود طرد می‌کند. طرد میدان مغناطیسی تنها تفاوت اصلی ابررسانا با رسانای کامل است، زیرا در رسانای کامل انتظار می‌رود میدان مغناطیسی ثابت بماند، در حالی که در ابررسانا میدان مغناطیسی همواره صفر است.

مقاومت الکتریکی یک رسانای فلزی به تدریج با کاهش دما کم می‌شود. در رساناهای معمولی مثل مس و نقره، وجود ناخالصی و مشکلات دیگر این روند را کند می‌کند. به طوری که حتی در صفر مطلق هم نمونه‌های معمول مس همچنان مقاومت الکتریکی کمی دارند. در مقابل ابررساناها موادی هستند که اگر دمایشان از یک دمای بحرانی کمتر شود، ناگهان مقاومت الکتریکی خود را از دست می‌دهند. جریانی از الکتریسیته در یک حلقهٔ ابررسانا می‌تواند برای مدت نامحدودی بدون وجود مولد جریان وجود داشته باشد. ماننده پدیدهٔ فرومغناطیس و خطوط طیفی اتم‌ها، ابررسانایی نیز پدیده‌ای کوانتومی است و نمی‌توان آن را با فیزیک کلاسیک به مانند یک رسانای مطلوب توصیف کرد.

پدیدهٔ ابررسانایی برای طیف وسیعی از مواد مانند قلع و آلومینیوم وجود دارد. همچنین برخی آلیاژها و نیمه‌رساناها نیز ابررسانا هستند، ولی فلزاتی مثل طلا و نقره این پدیده را از خود نشان نمی‌دهند، همچنین پدیدهٔ ابررسانایی در فلزات فرومغناطیس هم روی نمی‌دهد. در سال۱۹۸۶ ابررسانایی دمای بالا کشف شد. دمای بحرانی این ابررساناها بیش از ۹۰ کلوین است. نظریه‌های کنونی ابررسانایی نمی‌توانند ابررسانایی دمای بالا را، که به ابررسانایی نوع ۲ (Type II) معروف است، توضیح دهند. از نظر عملی ابرساناهای دمای بالا کاربردهای بسیار بیشتری دارند، زیرا در دماهایی ابررسانا می‌شوند که راحت‌تر قابل ایجاد هستند. پژوهش برای یافتن موادی که دمای بحرانی آن‌ها باز هم بیشتر باشد، و همچنین برای یافتن نظریه‌ای برای توضیح ابررسانایی دمای بالا همچنان ادامه دارد.

فیزیک ماده چگال نرم

کریستال‌های مایع, پلی‌مرها, فوم‌ها, شاره‌های پیچیده, کلوئیدها, مواد دانه‌ای, غشاءها, شیشه‌های اسپینی